Gefronste
wenkbrauwen
Kou, regen, wind
en halfstokke vlaggen.
De Hilversumsche
treurde zondag om zijn
overleden Peter
Wisse Smit, en het decor was
daar zeer mee in
overeenstemming. Dus
trokken de
mondhoeken en fronsten de
wenkbrauwen.
Maar er werd
gehockeyd, en Peter zou niet an-
ders hebben
gewild. Daarom was er gelukkig
ook een beetje
zon en sfeer op die verder zo
troosteloze
dag.
Dames Veteranen A
nam inderdaad en zeer
gedecideerd
revanche voor het verlies van de
beide eerste
teams tegen Alecto, vorige week.
Het veterane
Alecto werd met een 2-0 verlies
naar huis
gestuurd.
Dames III won
ook, maar dat is gebruikelijk.
Ditmaal van
Kampong Zoveel.
En tussendoor
speelde Dames I een behoorlijk
goede wedstrijd
tegen Alliance. Het bleef 0-0,
want doelpunten
maken is kennelijk nog steeds
niet eenvoudig.
Maar dat gaat veranderen.
Na afloop
mopperden sommige speelsters dat
Alliance zo laf
had gehockeyd, door alleen
maar en met z’n
allen te verdedigen.
Je kunt ook
zeggen dat de Heemsteedse dames
gewoon niet de
kans kregen weg te komen uit
hun cirkel.
Hilversum speelde in hoog tempo,
zeer overtuigend
en met groot overwicht.
De terugkomst van
Bryonie Hutchinson heeft
de aanvalskracht
impulsen gegeven. Als Dames
I zo doorgaat
komen de doelpunten vanzelf en
is het een van de
sterkste ploegen van zijn
klasse. Zondag
staat de moeilijkste wedstrijd
van het seizoen
op het programma: de uitwed-
strijd tegen
kampioenskandidaat Klein Zwit-
serland. Coach
Carina Benninga heeft wereld-
speelsters als de
Australische Allyson Annan en
de
Zuid-Afrikaanse Pietie Coetzee tot haar
beschikking.
Maar wij hebben
één Kiwi en heel veel ’t Gooi.
Gelijk
oversteken?
Tevredenheid was
er vooral over Heren I.
Uit tegen Shinty
werd het 1-1, en daarmee werd
de groei
bevestigd. Lange tijd zag het er zelfs
naar uit dat de
volle winst naar Hilversum zou
worden
meegenomen. Bij rust stonden de man-
nen van Richard
de Wijn met 1-0 voor door
een doelpunt van
Eric van Rossum. In de
tweede helft
lanceerde Shinty de ene aanval na
de andere, maar
het was pas 10 minuten voor
tijd dat de
Hilversumse verdediging voor de
eerste en enige
maal moest capituleren. Prima.
Zondag speelt
Heren I om half drie thuis tegen
Were Di. De
Tilburgers staan in het linker rijtje,
met 15 punten
uit 9 wedstrijden. Lastig dus,
maar zeker niet
onmogelijk. Sterker nog, doen-
lijk als de
groei verder doorzet en de 12e man,
het publiek,
weer op volle sterkte aanwezig is.
Zaterdag konden
er een aantal wedstrijden niet
doorgaan.
Daaronder was een curieus geval, en
dat had niets te
maken met regen. Integendeel,
er is alle reden
tot behoorlijk gefronste wenk-
brauwen. Want
wat daar gebeurde kon echt
niet.
Meisjes B4 moest
uitspelen tegen Nieuwegein.
Er bleek
welgeteld één ouder bereid of in staat
de meisjes heen
en terug te brengen. Dat op
zich is al
buitengewoon teleurstellend.
Maar er rijden
ook treinen die kant uit. Nou,
dat was
kennelijk te ingewikkeld of te lastig.
Vrijdagavond
zegden 5 (vijf!) meisjes af. “De
Bult kwam te
laat”, “Onze teletekst doet het
niet goed” en
“We wisten niet dat we moesten
spelen” waren de
meest gehoorde verbazing-
wekkende
motieven. Dan bel je toch!
Het is gewoon
competitie-tijd en als je een
beetje serieus
betrokken bent bij je sport, dan
wil je dat
gewoon weten. Bovendien is tegen-
woordig de Bult
vanaf woensdag te downloaden
(www.HMHC.org).
Dat is luid en duidelijk
gepubliceerd. Of
heeft er niemand van Meisjes
B4 internet? Of
zijn ze daar alleen bereid te
spelen als ze
tot voor de deur gehaald en ge-
bracht worden.
Moet de club misschien limo’s
huren?
Hoe het zij, na
eindeloos getelefoneer op vrij-
dag -want dit
lamlendig gedoe geeft sommige
mensen op de
club heel veel extra werk- heeft
wedstrijd-secretaris
Joop Lensing uiteindelijk
Nieuwegein
gebeld en de wedstrijd afgezegd.
Jammer voor de
tegenstanders, die zich vast wel
op hun zaterdags
hockeypotje hadden ver-
heugd.
Ik hoop oprecht
dat dit de eerste, maar vooral
de allerlaatste
keer is dat een Hilversums elftal
om zo’n suffe
reden een competitie-wedstrijd
moet
afzeggen.
En over de
allerlaatste keer gesproken. Dit is de
allerlaatste
Bult in zijn huidige opmaak. “Panta
rhei”, zeiden
oude Griekse wijsgeren in het
clubhuis wel
eens tegen elkaar, als er na een
wedstrijd stevig
was ingenomen.
“Alles beweegt”,
en dan wankelden zij naar
moeders.
Maar omdat het
filosofen waren, dachten alle
andere Grieken
dat ze met dat Panta Rhei iets
diepzinnigs
bedoelden. En dus onthielden zij
die uitdrukking
en gebruiken wij hem nu nog
als er
veranderingen op til zijn.
De Bult is een
jaar of wat uitgevoerd als een
soort krant, met
koppen en kolommen.
Vanaf volgende
week gaan we weer een stapje
terug, of
vooruit zo u wilt, naar de meer
klassieke
clubblad-vorm. De rest van het
seizoen werken
we weer met een vaste omslag,
en de tekst komt
dan binnen in.
Senioren,
junioren en jongste jeugd krijgen hun
vaste gedeelten,
compleet met wedstrijd-
programma,
uitslagen, verslagen en berichten.
Wij hopen dat De
Bult zo nog meer uitnodigt tot
lezen, en
daarmee een beter bindmiddel wordt
voor het
verenigingsleven.
Ook die Bult
verschijnt straks ’s woensdags al
op
internet.
Dit alles onder
het motto: Leuker kunnen we
het wel maken.
En ook gemakkelijker.
Hans
Hillen